همه انواع سنگ یاقوت که قرمز رنگ نیستند، سفایر نامیده می شوند، با این حال این نام بیشتر با رنگ آبی آن عجین است. نام یاقوت کبود از کلمه لاتین “Saphirus” و کلمه یونانی “Sapheiros” مشتق شده که هر دو به معنای آبی هستند. سفایر دومین سنگ سخت بعد از الماسه که مادر طبیعت به ما هدیه کرده. در اسطوره های فارسی اومده که مادر طبیعت روی سفایر بزرگی استراحت می کنه و آسمون بازتاب دهنده این کریستال آبی رنگ است. سفایر هم مثل عضو دیگر خانواده اش، یاقوت ، هم در روی تاج شاهان و هم در افسانه ها جایگاهی ویژه ای داشته، یک تاریخدان قرون وسطا می نویسد که شاهان این سنگ رو به همراه داشتند تا آنان را از صدمات فیزیکی و حسادت درباریان محفوظ باشند. در افسانه ها اومده اگه یک مار سمی به همراه سفایر در ظرفی باشد، آن مار خواهد مرد چرا که این سنگ، محافظی در برابر سم ایجاد می کنده! در شرق برای مقابله با طاعون استفاده می شده است. هندوان هم اون رو سنگ سیاره زحل می دونستند و معتقد بودن که دروازه ای به سوی قلمروهای آسمانی ست.
More